Metropolita katowicki przewodniczył bożonarodzeniowej Mszy św. o północy w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach.

Jezus przychodzi do nas w sakramentalnych znakach chleba i wina. Jego pierwsze przyjście przerodziło się w stałą obecność w wielkiej tajemnicy naszej wiary, jaką jest Eucharystia - mówił abp Wiktor Skworc podczas Pasterki w katowickiej katedrze Chrystusa Króla. - To Duch Święty sprawił, że Jezus stał się człowiekiem w łonie Dziewicy, i dziś sprawia, że w łonie wspólnoty Kościoła rodzi się dla nas i dla naszego zbawienia w Eucharystii - dodał metropolita katowicki, podkreślając związek pomiędzy tajemnicą wcielenia i tajemnicą Eucharystii.

Poniżej publikujemy treść homilii:

1. W Adwencie papież Franciszek podarował nam niezwykły prezent w postaci listu apostolskiego – Admirabile signum. Papież zaznaczył, że swoim listem chciałby wesprzeć piękną tradycję rodzin, które w okresie poprzedzającym Boże Narodzenie przygotowują stajenki, a także zwyczaj umieszczania ich w miejscach publicznych. „Chciałbym, aby ta praktyka nie ustała, a wręcz liczę na to, że tam, gdzie została zaniechana, zostanie odkryta na nowo i ożywiona”. Weźmy sobie do serca te papieskie słowa a nasze usta niech mówią jasno i wyraźnie w przestrzeni publicznej o świętach Bożego Narodzenia, co dziś – w świecie ulegającym laickim modom, jest już odważnym wyznaniem tożsamości i wiary.

List został ogłoszony w Greccio, gdzie św. Franciszek zbudował pierwszy w historii żłóbek. Czytamy w liście: „Żłóbek jest jakby żywą Ewangelią. Ukazuje nam czułość Boga i to, że zniża się On do naszej małości”. Papież Franciszek stwierdza dalej, że serce stajenki zaczyna bić dopiero wówczas, gdy w dniu Bożego Narodzenia składamy w niej figurkę Dzieciątka. „Wydaje się to niemożliwe, ale właśnie w ten sposób Bóg chciał objawić wspaniałość swojej miłości. Objawia się ona w uśmiechu i w wyciągnięciu rąk ku każdemu. Zawsze przekracza nasze schematy”.

Bracia i Siostry!

2. Przed chwilą zaczęło bić serce stajenki w naszym katedralnym wieczerniku, bo położyliśmy w stajence figurkę Dzieciątka Jezus. I wspólnie z pasterzami wysłuchaliśmy orędzia Anioła: „Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką.. dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz Pan. A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie”... Przyjmujemy z wiarą tę Dobrą dla człowieka Nowinę i razem z mnóstwem zastępów niebieskich wielbimy Boga: „Chwała Bogu na wysokościach..”

W naszym świętym zgromadzeniu wielbimy Zbawiciela także słowami pastorałek i kolęd. Jedna z nich tak streszcza treść dzisiejszej Ewangelii:

Wśród nocnej ciszy głos się rozchodzi:
Wstańcie, pasterze, Bóg się wam rodzi
Czym prędzej się wybierajcie,
Do Betlejem pośpieszajcie,
Przywitać Pana.

Poszli, znaleźli Dzieciątko w żłobie
Z wszystkimi znaki danymi sobie.
Jako Bogu cześć Mu dali,
A witając zawołali
Z wielkiej radości:

Ostatnia zwrotką tej bliskiej nam kolędy brzmi:

I my czekamy na Ciebie, Pana,
A skoro przyjdziesz na głos kapłana,
Padniemy na twarz przed Tobą,
Wierząc, żeś jest pod osłoną
Chleba i wina.

Bracia i Siostry!

3. Te słowa kolędy prowadzą nas od stajenki do ołtarza, gdzie Jezus przychodzi do nas w sakramentalnych znakach chleba i wina. Taka była Jego wola. Zapewnił nas o niej słowami: „Ja jestem z wami przez wszystkie dni aż do skończenia świata”. Jego pierwsze przyjście przerodziło się w stałą obecność w wielkiej tajemnicy naszej wiary, jaka jest Eucharystia. Jezus w czasie ostatniej wieczerzy w wieczerniku powiedział nad chlebem i winem: "To jest moje Ciało; to jest Moja Krew... To czyńcie na moją pamiątkę".

Wierzymy słowom Zbawiciela i czynimy „to” na Jego pamiątkę! I cieszymy się, że Jezus jest z nami w wielkiej tajemnicy naszej wiary, dzięki działaniu Ducha Świętego. To Duch Święty sprawił, że stał się człowiekiem w łonie Dziewicy i dziś sprawia, że w łonie wspólnoty Kościoła rodzi się dla nas i dla naszego zbawienia w Eucharystii... Jak pasterze w Betlejem, tak i my w geście adoracji – padamy przed Nim na twarz, wierząc, że Jest pod osłoną chleba i wina i dziękujemy za cud miłości, dający nam pokarm na ziemskie pielgrzymowanie i wieczne życie, bo Eucharystia daje życie wieczne! (por J 6, 58).

Bracia i Siostry!

Na naszych oczach spełnia się z pokolenia na pokolenie, rozpoczęta cudem Nocy betlejemskiej, tajemnica Bożego Emmanuela, a więc "Boga z nami" ludźmi i dla ludzi, „w których ma upodobanie”. Niech ta świadomość stale nam towarzyszy, byśmy „rozumnie i sprawiedliwie, i pobożnie żyli na tym świecie” i gorliwi byli w spełnianiu dobrych uczynków wobec naszych braci i sióstr! Amen.

Pasterka A.D. 2019