Rektor Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Katowicach ks. dr Marek Panek napisał list, który jest odczytywany w poniedziałek wielkanocny w parafiach archidiecezji katowickiej.
Drodzy w Chrystusie, Bracia i Siostry!
Święty Piotr wraz z pozostałymi Jedenastoma świadkami Jezusa ogłasza wspaniałą nowinę: Jezus, który został przybity do krzyża i zabity, żyje! Niemożliwe było, aby panowała nad Nim śmierć, Bóg Go wskrzesił. Doniosły głos Piotra zabrzmiał dzisiaj w naszych uszach i napełnił nasze serca radością. Historia życia Jezusa nie zamknęła się w ramach wyznaczonych przez czas i miejsce, tak odległe od naszego czasu i miejsc, w których żyjemy.
Jezus nie jest jedynie, ani przede wszystkim, jednym z wielkich, godnych naśladowania bohaterów przeszłości, który dokonywał niezwykłych czynów, cudów i znaków. On nie jest również jedną z wielu tragicznych postaci, które zakończyły swoje życie w dramatycznych okolicznościach, wierne do końca sobie i głoszonym przez siebie ideałom. Jezus nie jest wreszcie Tym, który żyje jedynie w wiernej pamięci swoich wyznawców, wspominany na przestrzeni wieków przez coraz to nowe pokolenia chrześcijan.
Ponieważ Bóg wskrzesił Jezusa, zerwawszy więzy śmierci, On żyje, jest realnie obecny także w naszym życiu, a nie tylko w naszych wspomnieniach. Dzisiaj znowu staje przed każdym z nas i mówi: Witajcie! (…) Nie bójcie się! Żyjący Jezus wychodzi nam naprzeciw, wlewa w nasze serca nadzieję i odwagę, daje nam siły do mierzenia się z wyzwaniami stojącymi przed każdym z nas.
Uprzywilejowanym miejscem doświadczenia spotkania z żyjącym Panem jest Eucharystia. W jej centralnym miejscu zgromadzeni na świętej wieczerzy powtarzamy nowinę zwiastowaną przez Apostoła Piotra: Chrystus umarł, Chrystus zmartwychwstał, Chrystus powróci; Głosimy śmierć Twoją Panie Jezu, wyznajemy Twoje zmartwychwstanie i oczekujemy Twego przyjścia w chwale… I przyjmujemy Jego słowo, żywe i skuteczne, jednoczymy się z Nim w Komunii św., poprzez sakramentalne znaki uczestniczymy w Jego życiu.
Jednym z owoców tych spotkań jest pragnienie i zdolność do naśladowania Jezusa, Męża, którego posłannictwo Bóg potwierdził (…) niezwykłymi czynami, cudami i znakami… Tego, który przeszedł (…) dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, jak czytamy w Dziejach Apostolskich. I w naszych czasach dzięki bliskości żyjącego Syna Bożego tak wielu ludzi czyni podobnie: z poświęceniem, nieraz narażając własne zdrowie, oddaje się posłudze chorym, potrzebującym. Dzisiaj te niezwykłe czyny, znaki i cuda przyjmują bardzo różnorodny kształt w tych wszystkich miejscach, w których człowiek bywa bezbronny i bezradny. Z ogromną wdzięcznością i szacunkiem myślimy przede wszystkim o służbach medycznych, sanitarnych, o administracji rządowej i samorządowej. Także alumni naszego seminarium duchownego, zgodnie ze swoimi możliwościami włączyli się jako wolontariusze w pomoc chorym na COVID-19 w Szpitalu Tymczasowym w Katowicach.
Pod koniec kwietnia rozpoczną się zapisy do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Katowicach. Wszystkie informacje będą umieszczone na stronie Internetowej: www.seminarium.katowice.pl Istotnym elementem formacji seminaryjnej są studia teologiczne, odbywane na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Śląskiego. Studiują na nim nie tylko alumni, ale także ich koleżanki i koledzy, którzy wybrali kształcenie w takich specjalnościach, jak Teologia nauczycielska, Teologia w kulturze, Poradnictwo małżeńskie i rodzinne, Opiekun osoby starszej i osoby niepełnosprawnej.
Serdecznie dziękuję za duchowe i materialne wsparcie naszego Seminarium i Wydziału Teologicznego, za wszelką życzliwość! Szczególne słowa wdzięczności kieruję do naszych wiernych przyjaciół zrzeszonych w Towarzystwie Przyjaciół Seminarium oraz tych, którzy wytrwale modlą się o nowe powołania do służby Bożej oraz o odwagę dla tych, których Bóg powołuje i o wytrwanie w powołaniu. Proszę, abyście w tej modlitwie nie ustawali.
Wszystkim składam serdeczne życzenia: Niech Żyjący Jezus opromienia swoim światłem wszystkie mroki waszego życia, niech wnosi w wasze życie nadzieję i pokój, daje odwagę i moc!
Szczęść Boże!
Ks. dr Marek Panek, rektor WŚSD