Z przykrością zawiadamiamy, że zmarł Śp. ks. prał. Władysław Basista, emerytowany wykładowca homiletyki i fonetyki pastoralnej w WŚSD.
Uroczystości pogrzebowe odbędą się:
- eksportacja w parafii Świętego Józefa w Katowicach – Załężu, w środę 21 kwietnia, o godz. 15.00,
- pogrzeb w Parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Rybniku – Niedobczycach, w czwartek 22 kwietnia, o godz. 11.00.
Post scriptum:
Zważywszy na sytuację epidemiologiczną w kraju, zachęcamy przede wszystkim do modlitwy za zmarłego i odprawienia Mszy Świętej w miejscu swojego przebywania.
Wieczny odpoczynek racz mu dać, Panie,
a światłość wiekuista niechaj mu świeci.
Niech odpoczywa w pokoju wiecznym.
Amen.
Śp. ks. prał. Władysław Basista urodził się 14 lutego 1928 roku w Niedobczycach w religijnej rodzinie powstańca śląskiego i górnika Józefa oraz Tekli z domu Caniboł, która zmarła gdy miał 10 lat. Był najmłodszym z rodzeństwa, miał trzy siostry: Bronisławę, Gertrudę i Helenę oraz brata. Ochrzczony został 19 lutego 1928 roku w kościele parafialnym pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa w Niedobczycach, tam też przystąpił do bierzmowania w 26 września 1943 roku, przyjmując imię Karol.
W parafii był ministrantem, sekretarzem Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Męskiej i kierownikiem Krucjaty Eucharystycznej. Należał także do harcerstwa i prowadził obozy harcerskie. Po ukończeniu Szkoły Podstawowej w Niedobczycach kontynuował naukę w Gimnazjum i Liceum Humanistycznym w Rybniku. Jako siedemnastolatek otworzył w Niedobczycach mleczarnię. W 1949 roku otrzymał świadectwo dojrzałości.
Zachwycony postacią księdza Jana Bosko chciał zostać salezjaninem, by poświęcić się pracy z młodzieżą, jednak za namową proboszcza zgłosił się do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Studia teologiczne ukończył na Uniwersytecie Jagiellońskim. Był ambitny, pilny i sumienny w pracy, dużo czytał, miał własne zdanie i od początku wykazywał zacięcie kaznodziejskie. Pracę magisterską napisał na temat: „Bonum comune – według ks. Antoniego Szymańskiego”. Święcenia diakonatu otrzymał 15 lutego 1954 roku w kaplicy seminaryjnej w Krakowie z rąk biskupa Franciszka Jopa. Święceń prezbiteratu w bazylice piekarskiej – ze względu na trwający Rok Maryjny - udzielił mu 29 czerwca 1954 roku biskup częstochowski Zdzisław Goliński. Na obrazku prymicyjnym wypisał słowa: „Boże, daj dusze zdobywać i Tobie jedynie służyć”.
Po święceniach został najpierw skierowany na zastępstwo wakacyjne do rodzinnej parafii, a następnie na dwuletnie studia w Instytucie Fonetycznym w Katowicach (wówczas Stalinogrodzie) i jednocześnie do prowadzenia ćwiczeń z fonetyki w seminarium w Krakowie pod kierownictwem ks. dr. Stanisława Wilczewskiego. Podczas wakacji 1955 roku pomagał duszpastersko w parafii w Wiśle. Po ukończeniu studiów został mianowany asystentem ks. prof. Wilczewskiego oraz wykładowcą homiletyki w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym (1960-2001).
W latach 1956-1962 był prokuratorem czyli ekonomem w Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie. Od 1962 roku zamieszkał w parafii Świętego Józefa w Katowicach – Załężu, pełniąc nadal funkcje wykładowcy fonetyki pastoralnej i homiletyki. W 1964 roku uzyskał stopień magistra pedagogiki oraz filologii polskiej na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, przedstawiając pracę: „Postawy rodziców a występowanie wad wymowy u dzieci”. Od 1967 roku był duszpasterzem akademickim w Załężu. Ponadto prowadził zajęcia dydaktyczne w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie i w Seminarium Ojców Franciszkanów w Panewnikach. Brał udział w międzynarodowych kongresach naukowych z zakresu fonetyki i pedagogiki w Wiedniu i Salzburgu oraz logopedii w Paryżu. Opracował pomoce dla kształcenia lektorów: „Fonetyczne przygotowanie lektorów do liturgicznej posługi Słowa”. Biskup Herbert Bednorz mianował go recenzentem prac proboszczowskich z homiletyki oraz członkiem Komisji ds. Przekazu Ewangelicznego Pierwszego Synodu Diecezji Katowickiej i przewodniczącym Podkomisji Kaznodziejskiej. Od 1979 roku kierował Poradnią Logopedyczną w Katowicach przy ul. Poniatowskiego. Był duszpasterzem mniejszości niemieckiej w Katowicach oraz rekolekcjonistą w Polsce i poza jej granicami (Szwajcaria, Austria, Niemcy).
Arcybiskup Damian Zimoń w 1995 roku mianował go kanonikiem honorowym Kapituły Metropolitalnej Katowickiej. W 2001 roku przeszedł na emeryturę, a w 2004 roku papież Jan Paweł II mianował go prałatem. Został uhonorowany tytułem Obywatela Miasta Katowice, a w 2018 roku otrzymał – przyznaną przez radnych Sejmiku Śląskiego – Złotą Odznakę Honorową za zasługi dla województwa śląskiego.
Zmarł 16 kwietnia 2021 roku w Zakładzie Opiekuńczo-Leczniczym Domu św. Józefa w Katowicach w 94. roku życia i w 67. roku kapłaństwa. Jego pogrzeb odbył się 22 kwietnia w Parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Rybniku - Niedobczycach.
ks. Jakub Kania